Borderlands 2 ✅ 95

 by Gearbox Software, 2012, 07.03.2023

Sanırım artık yazabilirim. Bu yazıyı oyunu bitirdikten sonra değil tüm ana dlc'leri bitirdikten sonra yazıyorum... ve bu tam anlamıyla bir hataymış. Ana oyunu her zamanki gibi ayıla bayıla oynadım çünkü BL2 benim için özel bir oyun. Oyun oynamaya karşı bakışımın değişmeye başladığı dönemin oyunlarından. Co-op oynamayı sevmediğimi, çoğu oyuncudan daha yavaş oynadığımı ve oyunları içime çekerek hissederek içinde kaybolarak oynadığımı fark ettiğim ilk oyunlardan biri. Öyle bir oyun ki hikaye ve anlatımı hiç ana plana almamasına rağmen çok iyi bir hikaye ve anlatım sunan, garip dünyasıyla oynanışı çok iyi harmanlayabilen, karakterleri işleyebilen ve sevdirebilen garip bir oyun. Gözümde gerçekten ap ayrı bir oyun. 

Sorun ne peki? Temposu düşük, bir şey anlatmayan dlc'ler.  Bir şey anlatmamak olayı bu oyun özelinde oldukça önemsiz aslında ama ana oyundan sonra bir anda gelen o önemsizlik hissi darma duman etti beni. Korsanlı, Torgue'lu, Hammerlock'lu dlcler iyi olmakla beraber oyuna baya bir ara verdikten sonra sadece bu settinglerde adam vurmak saikiyle oynanmalı, öteki türlü ters tepiyor ki bendeki durum da bu oldu. Gerçekten bayılma noktasına geliyordum. Hammerlock'ta iki defa bırakmanın kıyısından döndüm. Neyse ki onlar bittikten sonra Tiny Tina geldi. Bu dlc üzerine gerçekten efor harcandığını bas bas bağırıyor ve öyle ya da böyle küçük ya da büyük bir şeyler anlatıyor, kaybettiğimiz dostlarımıza saygı gösteriyor. 3 ruhsuz dlcden sonra duygusu ve ruhu olan bir dlc gerçekten çok çok güzel geliyor. 

Şuan üçüncü oyuna, karakterlerin ne durumda olduğuna ve hatta pre-sequel'de başka bir karakterle oynamaya çok hypelıyım. Ana oyun bitişinde de oldukça hypelıydım ama 3 geri 1 ileri ile o noktadan biraz daha geride ama yine de hypelı bir noktadayım. 

Yazarak anlatabileceklerimden çok daha fazlasını zaten içselleştirdiğimden düşüncelerimi kelimelere dökmekte zorlanıyorum. Bu oyun benim için en önemli oyun değil, en sevdiğim oyun değil, çok iyi olduğunu düşündüğüm bir oyun da değil ama her oynadığımda hiç azalmadan çokça eğlenebildiğim öyle ya da böyle belki psikolojik belki nostaljik bir safe space olmasının yanında bir standardın altına asla inmeyen güvenli bir liman gibi bu oyun. Bu limanda vakit geçirip sağ sol lootlamanın garip bir rahatlığı var. Çoğu bir şeyler anlatmak isteyen oyunun deneyip de ulaşamadığı seviyede iyi bir immersion'ı var ve temelde bunu yapmayı denemiyor bile. 

3. oyunla ilgili en büyük korkum bunun bir daha başarılamayacak olması. İlk oyunda olmaması gözüme battı ama üçüncü oyunda bu denenmeden yakalanan seviye yakalanmazsa gözüme batar ki olmayacağına eminim. Neyse ez cümle ilk oyunun cilalısı.  

95
31.03.2023