Time of Contempt ✅ 82
by Andrzej Sapkowski - trl David French, 1995, 13.08.2023
Şöyle bir ne oldu bitti diye hatırlamaya çalışıyorum ve Thaned'deki birleşme dışında aslında pek bir şey daha doğrusu güçlü bir şey yok. Yen, Ciri, Geralt birleşmesi öyle ya da böyle gerçekleşti ve hemen akabinde ayrılmaları da gerçekleşti. Yani bu birleşme ve ayrılma dışında anlatıyı ileri atacak, parlatacak bir şey de yoktu aslında. Kitabın ana konusu bu olmasa da bunun dışında kalan tüm olaylar bunun kadar yoğun ve ağırlıklı değildi. Ki bu birleşme ve ayrılma her ne kadar dünya ve narative adına çok yoğun olsa da bana aktarılan duygu olarak pek de yoğun değildi. Seri aslında o duygusal tarafından biraz kopup dünyayı genişletme ve derinleştirme yoluna gidiyor artık ve bunu da baya baya iyi yapıyor. Yani benim bildiği Witcher evreni bu konuda hep güçlü olmuştur ve gücünü de kitaplardan almıştır ama asıl kimliği her zaman Geralt ve onun ilişkileri üzerinden kurulmuştur. O yüzden de her ne kadar iyi bir kitap olsa da o tam aradığım tadı bulamadım hatta bir süredir bulamıyorum demek daha doğru olur. Şu haliyle seri daha bir Song of Ice and Fire tarzına benziyor ama güçlü yanı kesinlikle bu değil, bu işi iyi bile yapsa.
Tabi bu kötü demek biraz aradığını bulamamak yoksa kitap amına koydu ortalığın herkes birbirine girdi, Geralt önüne geleni doğradı, Wild Hunt indi, darbe oldu ve sonda yaşanan beni en çok şoke eden şey Ciri'nin tecavüze uğraması oldu. Hiç beklemiyordum ama baya baya uğradı. Evet kitap o Contempt zamanlarını anlatıyor ve tecavüz de o zamanların en belirgin başlıklarından biri fakat hiç bu kadar göz önünde ve özel olarak da ana karakterlerden birine hiç ve hatta çocuk diyeceğimiz bir karaktere böyle bir şey yazılmamıştı. Haliyle bu beni şoke etti. Hatta öyle bir bulanıklık içinde yazılmış ki orası şok olmaya daha da itiyor çünkü ilk başta ne olduğunu gerçekten anlamıyorsun ve Ciri'nin o tam anlamadığı ama yanlış bir şeyler oluyoru hissettiği şekilde görüyorsun. Önce biri geliyor, sonra onu kurtaran oluyor, sonra o kurtaran kendi avantajına kullanıyor ve tüm bunlar olurken Ciri ne düşüneceğini bilmiyor ama mükemmel bir iğrenme ve pis bir koku var havada onu hissediyor, sabah kalkıyor kızı öpüyor belki aşık bile oluyor ama bir yandan da buz gibi suda kendini sert sert yıkamaktan da kendini alıkoyamıyor. Yani tam anlamıyla bir time of contempt anlatısı.
Sapkowski belli ki son kısma baya bir kafa yormuş. Rats tayfasının yaş aralığı, hepsinin Ciri de dahil time of contempt çocukları olması, tecavüz eden kızın daha önce çokça kez tecavüze uğraması, Ciri'nin olduğu kişi olarak önemini yitirdiği ilk anda buna maruz kalmış olması ve buradan gelen mantıkla Ciri'den çok çok daha önemsiz olan tonlarca insanın bu zamanlarda neler yaşadıklarının, nelere maruz kaldıklarının sessizce empoze edilmesi falan baya baya iyi düşünülmüş ve iyi de uygulanmış kısımlar olmuş.
Ek olarak çöl kısımları da çok güzeldi. O hayatta kalma çabası ve çöl ortamının zorluklarını iyi yazmış. Falka işi ve akabinde güçten vazgeçişi ilginçti. Unicornların konuşması ve Ciri hakkında karar vermesi garipti. (Hazır Falka'nın adı geçmişken ben Ciri'nin çocuğunun değil kendisinin o dünyaya hükmedecek kişi olduğu görüşündeyim herkes Lara'nın geninden bahsediyor ama asıl önemli olan şey Lara'nın geni ile Falka'nı geninin birleşmesi Order ile Chaos'un Ciri bu iki gene de sahip kişi tam hatırlamamakla Emhyr de bu genden bir şeyler alıyor ve ya 10. nesil olmakdan ya da Emhyr'den sebep Ciri'de bu iki genin gücü ortaya çıkıyor. Yani olayı sadece Lara'nın geni üzerinden açıklanmasına ben biraz karşı duruyorum. Ciri hem tainted hem de pure blood'un karşımı aynı zamanda da hangi lanette belirtildiğini hatırlamadağım daha doğrusu varlığından da pek emin olamadığı Lara'nın 10 nesiil devam eden lanetinden dolayı patlıyor yada öyle bir şey işte.)
Dediğim gibi anlatı çok iyi, derin, tempolu ve güçlü ilerliyor fakat duygusal eksiklik ve ilişkilerin üzerine daha doğrusu Geralt'ın ilişkileri üzerine çok yoğunlaşılmaması kendini hissetiriyor.
Yorumlar
Yorum Gönder