Superbad ✅ 69

Herhalde bu film ile ilgili yapabileceğim en doğru yorum hafif bir filmdi demek olur. Çünkü bir konu veya hikaye derinliği yoktu. Karakterlere bağlanabilme ya da bir takım sizi filmin içine çekecek diğer ögelere sahip değil. Daha çok insanların kafalarını yormadan anlayabilecekleri bir filmdi.

Fakat komedi ve hikaye kurgusu açısından farklı bir takım ögelere sahipti. Öncelikle senaryo öyle ağır duygular barındırabilecek veya bir anlama sahip olabilecek kadar alana sahip değildi. Basit bir gençlik filmi en nihayetinde. Hatta bu filmi diğer gençlik filmlerinden bile daha sığ olarak nitelendirebiliriz. Ama bu sığ sularda bile gezinirken işi en efektif yapabilecek şeylere kafa yorulmuş.

Basit bir matematik ile 2 karakter ile açılan senaryo daha sonra bir 3. karakter ekliyor. Ardından karakterlerin hikayelerini bölmeye başlıyor. Hikaye önce 2+1 sonra 1+1+1 şeklinde parçalanıyor. 1+1+1 halinde iken film karakterlerin üçünü de bu sığ sularda ayrı ayrı büyütüyor ve daha sonra tekrar bir araya getirerek yan karakterlerinde etkisi ile 2+2+3 şeklinde bitiyor. Böyle yazınca bir futbol dizilimi gibi gözükebilir fakat anlaması kolay aslında. Basitçe senaryoda karakterleri bu dar alanda nasıl seyircinin gözünde daha önemli kılabiliriz diye düşünülmüş ve senaryo içerisinde farklı farklı dizilişler ile karakterlerin özelliklerini göstermeye çalışmışlar. Dar alanda kısa paslar diyebileceğimiz bu bol dizilimli senaryo ile film bir akışa sahip olmuş ve komedide bu akışa yedirilmiş.

Ana diyebileceğimiz iki karakterin komedi çizgisi aslında beklediğim kadar komik değildi. Onlara daha çok bu yukarıda da bahsettiğim filme akış ve tempo getirme görevi verilmiş. Asıl komedi karakterler arasından en düşüğü gibi gördüğüm Mclovin'e verilmiş. Yalan söylemeyeceğim filmin başında kendisini gördüğüm sahnelerde iğrenme ve utanma duygularını bir türlü içimden çıkaramamıştım. Ama onun komedi çizgisi bir takım etkiler ile öyle bir yükseliyor ki bir ara filmin tüm komedi yükünü çekmeye başlıyor. Buradaki bir takım etkiler filmde yetişkinliği sembolize eden iki polisimiz. Kendileri filmde bir takım kaygılara sahip tek karakter duosu olabilir. Bu kaygıdan sebep yanlarına aldıkları Mclovin ile öyle güzel bir komedi oluşturuyorlar ki filmin sonunda aslında ne kadar önemli olduklarını anlıyorsunuz.

Velhasılı kelam yukarıdaki konularda filmi takdir etsem dahi bana verdiği tat bana yeterli gelmedi. En nihayetinde başta da dediğim gibi hafif bir filmdi. Bu tabi ki kötü bir şey değil, bu bir dizayn tercihi ve bu tercihe saygılıyım fakat ben konu sinema olunca biraz daha ağır şeyler tüketmeyi seviyorum.

69