The Truman Show ✅ 96

 Gerçekten hayatlarımızı bir baloncuğun içinde yaşamıyor muyuz? Ya da etrafımızda kendi hayatımızla ilgili bir şeyler yaşanırken kontrolde olmadığımız hissine kapılmıyor muyuz? Peki ya biz de Truman gibi bir baloncuğun, yalan bir baloncuğun içerisindeysek? Eğer baloncuk yalansa neden acı, vahşet, kan kaçınılmazdır? Belki de baloncuk tek gerçektir veya bizim için en iyisidir. Ama en iyisi her zaman istediğimiz şey midir? Her şey bir kenara eğer biz izleyen olarak bu tip soruları soruyorsak bunu filme döken insanların akıl sağlıklarının yerinde olduğunu öne sürebilir miyiz? Yanlış anlaşılmasın hepimiz mental olarak bozuk yapılarız fakat bunu yapan bir beyin, izleyenin sorduğundan daha tehlikeli sorular sormaz mı? Bunu yazan, çeken, yöneten, oynayan kısacası bunu hisseden her insan şüpheye düşmez mi?

Velhasılıkelam düştük. Film bitince şöyle bir etrafıma bakındım kimseler var mı diye. Ve eminim ki bir çok insan da aynı şeyi yapmıştır. Bir filmin bunu yaptırabilmesi de mükemmel bir etkidir. Bu demektir ki film sadece duygusal açıdan değil, düşünce yapısı, bakış açısı ve bir varlık felsefesi içerisinde de izleyeni etkilemiştir. Bunu yapan başka bir film ben hatırlamıyorum. Şu ana kadar izlediğim filmleri ya duygusal açıdan ya da deneyim açısından bana verdikleri ile değerlendirdim ama bu film bir başka.

Ne tam anlamıyla zevkli bir deneyim ne de duygusal açıdan çok vurucu bir film. İstediğiniz kadar empati yapsanız da Truman'ın durumunda olmanız halinde ne yapacağınızı kestiremiyor ve bunun üzerine pek de düşünmek istemiyorsunuz. Çünkü sizinde gerçekten bu durumun içinde olmadığınıza dair bir kanıt yok. Belki Truman'ınkinden daha büyük bir baloncuğun içindesiniz ama sonuç olarak oradasınız. Eğer tanrıya inanıyorsanız izlediğinizi de biliyorsunuz. Peki Truman'ın yaptığını yapabiliyor musunuz? Orası muamma. Bu yüzden de film hissettirmeden hissettirmeden sizi geriyor. Gerildiğinizin farkında bile olmadan filmi göz açıp kapayıncaya kadar bitiriyorsunuz, su gibi akıp gidiyor ama geriye dönüp baktığınızda ne çok eğlendiğinizi ne de iyi bir deneyim yaşadığınızı görüyorsunuz.

Film belki tam da bu sebepten dolayı eşsiz bir film. Kimse size bu yukarıda yazdıklarımı film boyunca hissettirmeden yapamaz. Hatta bu filmi bir örnek ile açıklamak istesem yapay zekaya benzetirim. İnsanın oluşturduğu ama kendi kendine insanın istediğinden daha farklı bir hal alıp, olması gerekenden daha ileride, daha gelişmiş bir film var elimizde. He eğer ki bu film tam olarak bu germe mottosu ile yola çıkmış ise tebrikler. Bir insanın kafasının içini bu kadar iyi bir şekilde filme dökebilmesi insan üstü bir durum. İyi bir şekilde dökülmüş olduğunu biliyorum çünkü Truman gibi bir ara bende film içerisinde delirme noktasına geldim. Derseniz ki filme yansıtılan bu kafa sağlıklı mıdır? Ondan emin değilim.     

96