Bitirdikten Sonra

İlk kez haberini duyduğumda aslında üzülerek ne kadar hata yapmışım onu fark ettim. Son haftalara gelindiğinde ise nasıl hypelı bir duruma geçtiğimi ben bile anlamadım. Kitapları okumadım ama oyunları oynadım. Çok da severek oynadım. Ama izlerken aklımda hiç bunu yazmak fikri yoktu. Oyunculuk, Senaryoya sadıklık ve gene aynı minvalde medyuma uyarlama başarısı bence başarısını zaten kaçınılmaz yaptı bu dizinin. Öyle bir etki yaptı ki oyunlar bile en üst oyuncu sayılarını gördü. Fakat bu dizi ile alakalı en aklım da kalan şey insanların aslında ürünlere ne karşı ne kadar saygısız oldukları oldu. Dizi izlemeyen kritiklerden mi bahsedeyim yoksa, dizinin zaman çizgisi karışık olmuş diye isyan edenlerden mi. Yani kusura bakmayın ama adamlar kısa hikayeler olan bir kitabı nasıl ekrana aktaracaklardı. Ulan adamlar olayları anlayabilin diye normalde 1 olan ana karakter sayısını 3 yapmışlar. Hepsinin karakteristik özelliklerini anlatmışlar ve ana ürüne netflix platformu içinde ne kadar s

Bu adamın anlattıklarını anlıyor olmak beni biraz üzüyor. Herhalde Türk toplumunun ya da taşra toplumların (ki burada taşra gelişmekte olan Türk köyü gibimsi) temeli hep böyle bozuk aile yapılarından oluşuyor. Ama onu geçtim bu adam benim daha doğrusu bu temelden gelen insanların rüyalarını dahi bu kadar iyi nasıl tasvir edebiliyor, onu anlamıyorum. Bir kasaba ve onun tüm aurasını, doğasını, yapısını çok az senaryo ve ekran zamanıyla anlatabilmek çok NBC bir hareket sanırsam. Çok önemsiz karakterleriz harbiden ya. Bunu burada söylüyorum çünkü kendimi o gace ateş başında toplanan karakterlerin hepsi gibi görüyorum gördüm ve göreceğim. Çünkü böyle adamlar ve kadınlar gördüm çevremde hep ve ben de bundan kaçamayacağım ne kadar kaçmaya çabalasan da sonun hep o ateşin başındakilerden biri olarak kalıyor. Teyze hariç. Hayatımda zaten aşırı yaşlı kadınları hiçbir zaman anlayamadım. Bir kasaba insanın iç dünyasını nasıl betimleyebilir bilmiyorum ama basit adamaların günü de sabah erken s