The Amber Spyglass ✅ 64

-

 by Philip Pullman, 2000, 19.10.2022

# Coulter'in kaçışından sonra yazım bok gibi oldu. 2 ana karakter ve bazen gelen ekler iyi ama Caulter kesinlikle tüm tempoyu bozuyor bir de bomba mevzusu sırf sayfa dolsun diyeymiş gibi bir his veriyor. Hiç iyi yazılmamış o kısımlar bence. Hayır bir de hikayenin o kısmı ölüler diyarındaki kısma da sirayet ediyor.

Ve bitti. Her halde fille başlamak en doğrusu. Bu kitap 2. kitaptan daha kötü belki birinciden bile kötü. Gereksiz uzamış ve daha uzun olacakmış da kısaltılmış gibi uzamış. Evet biraz saçma bir cümle oldu ama tam olarak öyle hissettiriyor. Bir noktada kitap yazarın elinden kaymış yazamamaya başlamış, hikayeyi tekrar yakalandığında da artık daha fazla yazacak yer kalmamış gibi. Yazarın ve yazımın aktif farklılığı bence oldukça sert hissediliyor. Belki noktası noktasına şurada oldu diyemiyorum (ki yorumda değindiğim nokta bu nokta olabilir) ama orada bir yerlerde olduğundan eminim. 

Aslında böyle bir kitaptan sonra seri adına başka bir şey okumak istemiyordum ama son beni biraz meraklandırıyor. Bizim çocuklar kavuşacak mı kavuşmayacak mı dünyalara nolacak nasıl bir değişim ve ileri gidiş olacak gibi daha after credits vari bir merak içime oturdu. Onun haricinde bu seriden artık sıkıldığımı söyleyebilirim. Ve evet bunun tek sebebi bu kitap. Ne beklediğim ve olması gerektiği gibi karmaşık ama mantıklı bir son bulabildim, ne de okuması kolay akıcılığı yüksek artık bir ustalık eseri olacak bir yazım bulabildim. İncil sembolizmi çok sembolik kaldı olması gerektiği kadar hikayeye yedirilmedi; son savaş dünyaların, mutlak tarafların, allahla otoriteyle savaş çok ama çok sönük kaldı; Will ve Lyra harici hiçbir karakter en ufak bir sempati yaratmadı ha keza okuması da eğlenceli değildi; ve en çok hissedilen şey sanki anlatılacak çok şey vardı da hiçbirine sıra gelmedi gibi. Yani normal olarak bu kadar farklı evrenler yaratınca anlatılacak şeylerin de fazla olması gerekir fakat burada ana konudan ne zaman sapılsa aslında aşırı önemsiz ve ilgi çekici de olmayan şeylere değinildi. Evet seri her ana kitabında öyle ya da böyle bir ekstra karakter anlatmayı önemli görüyor fakat bu seferki  karakterler yani ne Coulter, ne Dr. Malone, ne de Lyra'nın babası adını unuttum o kısımları taşıyabilecek önemde değiller. Evet hikaye için çok önemliler hatta en önemliler her şey onların kıvılcımlarıyla başlıyor değişiyor vesaire ama duygusal olarak okuyucuda yani bende herhangi bir duygusal karşılıkları yok ve bu yaratılmasına dair bir çaba da yok. Yani onların kısımlarını daha kısa kısa görmek belki bu kitabı kurtaracak hamle olabilirdi. Potansiyelli bir serinin sıkıcı bir sonu oldu.

(Ayrıca Lyra'nın karakterindeki inanılmaz değişim de ilk anda aklıma gelmeyen fakat karaktere hiç yakışmayan ana karakterimizi bir nevi atıllaştıran ve bir kalıba sokmaya çalışan oldukça yapay bir değişimdi.)


64
06.11.2022


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Magicka ❌

-
Resim
  by Arrowhead Game Studios, 2011, 17.09.2022 #2011-2013 arası çok garip bir dönemdi, özellikle indie oyunlar açısından. Her yapıma Youtube'dan gelen bir trendle cıvık komikli olma, trend olma hali zerk edilmiş ve pek çoğu da bu kafayla bir noktaya kadar oldukça başarılı olmuşlardı. Magicka da onlardan biri ama iyi bir örneği diğer ürünler gibi yarım yamalak saçma bir şey değil. Her şeyi anlamakla birlikte bu cıvık komedik klikin tutmasını ve uzunca bir süre de devam etmesini hala anlamlandıramıyorum. Beyni gelişmemiş şımarık bir çocuğun oluşturmaya çalıştığı bir komedi türüne benzeyen bu tür bir ahmak komedisi dalı bile değildi bence. Bir nesille geldi ve o nesil büyüdüğünde bitmesini beklerken bu kadar uzun süre var olması çok saçma geliyor. Yeni gelen çocuk nesline de zerk edememesi lazım çünkü çok garip bir dönemin bir sonucu ve o dönem geçeli çok oldu. Artık 6-7 yaşında ilk defa internet ve youtube ile tanışan çocuklar yok ve bu bağlamda ordan gördüğü her şeyi gerçekliğe dönüş
Read more »

Golden Compass ✅ 78

-
Resim
  by Philip Pullman, 1995, 04.09.2022 Ne yalan söyleyeyim bu kadar beklemiyordum. Belki aşırı bir şekilde bağlanmadım ve etkilenmedim ama beklediğimden daha iyi bir kitap okuduğum kesin. Karakterleriyle az çok bir yakınlık kurdum, dünyasıyla biraz da olsa etkilendim ve ilk etapta bunlar oldukça yeterliydi. Bir yetişkinin kafasında hangi motiflerle bu gençlik romanını yazdığını anlayabildim. İncil, Dust, çocukluk, yetişkinlik çerçevesinde bir şeyler anlatmaya çalışan bir kitap. Belki motifler çok yeni ve beklenmedik değil ama başarılı bir şekilde bağlandıkları ve iyi bir bağlam oluşturdukları görünüyor. Beni asıl şaşırtan kitabı okurken içinde büyüyen "bunun dizisini de izlemek lazım" düşüncesiydi. Şöyle bir düşünüyorum da önce kitabını okuduğum sonra dizisini izlediğim bir şey yok şu ana kadar. Buna karşın tam tersini çokça kez yaptım ve bu sefer konunun görsel olarak nasıl ele alınacağı gerçekten merak ettiğim, ayrıca buna cevap da bulabileceğim bir merak içime yerleşti. Bir
Read more »

Hangover ✅ 64

-
Resim
Ortalama üstünün insana iyi gelmesi üzerine bir araştırma yapılacak olsa Hangover baş kahraman olarak kullanılabilir. Hiçbir şey anlatmayan, hiçbir şey vaat etmeyen ama bunun yanında o kadar ortalama üstü ki beğenmekten başka bir şey yapamıyorsun. Bir kere konu çok sıkıntılı. Bir ana tema bulmak samanlıkta iğne aramaktır. Bekarlığa veda gecesinde ne yaptıklarını hatırlamayan bir grubun hikayesi de bu iğnenin bu sefer karanlık bir kuyuya atılmasıdır. Her şey ama her şey yaşanılabilir. Buna uygun bir ortam, kafa ve karakterler var. Sonsuz bir olasılık çemberi. Bir fikri beğensen, ona bağlamak için farklı bir fikir, onu ona bağlamak için farklı bir fikir derken sürüp gider bu karmaşa. Burada da öyle bir bakıma. Yazılmış, yazılmış, yazılmış ve böyle böyle olsun bitsin denilmiş. Yani hikayede ne oluyor'u araştırırken çok da kafaya takmamak gerek. Bu adam neden geldi, bu niye oldu, bunlar ne falan gibi soru sormaya pek lüzum yok. Çünkü yukarıda da söylediğim gibi bu ortalama üstü
Read more »