Freedom Force ❌

Oyun oynamak eğlenmek amacıyla yapılan bir eylemdir. Gün içerisindeki sıkıntılardan uzaklaşmak ya da sadece eğlenmeyi sevdiğin için başvurduğun araçlardandır. Pek çok oyun bu durumun farkındadır. Ama Freedom Force bu durumdan bihaber.

Yaklaşık 2 haftadır Freedom Force ile vakit geçiriyorum ama bu soktumunun oyunu sanki mekanikleri çok iyiymiş, sanki karakter kontrolleri çok normalmiş gibi oyunu geniş alanlara yaymaya başladıkça beni çıldırma derecesine getirdi. Eski bir oyun olarak kontrollerinin gelişmiş olmasını tabii ki beklemiyorum fakat oyunu yapan insanların biraz olsun oyunu test etmiş ya da oynayanlar üzerine düşünmüş olmasını beklerdim. Bu geniş alanlara yayılan bölüm dizaynı gerçekten bir salaklığın ürünü bence. Sadece oyun uzun olsun ya da daha zor olsun gibi şark kurnazı bir mantıkla hazırlanmış bu bölümleri oynamayı reddediyorum. Koca bir binanın tepesine onlarca farklı yere yerleşmiş robot ve korunması gereken görevler yerleştirmişsen ya onlara ulaşmanın kolay olması ya canlarının düşük olması ya da elindeki karakterlerin güçlü olması lazım ki oyuncu hepsine yetişebilsin. Ama aynı anda farklı yerlere koruman gerek şeylere saldıran çok güçlü düşmanlar verdiğinde, bir de bunların hepsini yok etmen istendiğinde ben, yani oyuncu, sikerim böyle işi deme hakkı olur.

Freedom Force bu dizayn saçmalığından önce tahammül edilebilir bir oyundu. Eski çizgi romanları kafasındaki hikayesi ve hikaye anlatımıyla biraz olsun farklı hissettiriyordu. Fakat tahammül edebiliyor olmanız oyunun iyi olduğu anlamına gelmiyordu. Çok sıkılarak, çok durdurarak, çok ara vererek oynamak zorunda olduğum bir oyun oldu. Bitirdiğim bölümlerde tatmin hissi yaşamadım. Çeşitlilik açısında iyiydi fakat doyuruculuk neredeyse sıfırdı. Karakter gelişimleri çok sınırlı eğlence düzeyi ise yerlerdeydi. O yüzden Freedom Force uzun süre sonra ilk defa yarıda bıraktığım bir oyun olarak yerini aldı.