Bitirdikten Sonra

  2015, by Elajandro G. Iñáritu, 2h36m Bir filmin tek albenisi sahiden Di Cabrio ayıyla dövüşüyor olabilir mi? Olabilirmiş. Bir kere baştan söyleyeyim aşırı kolaya kaçılmış ve hiçbir şey (neredeyse hiçbir şey) anlatmayan bir film. Ama sürekli bir şey anlatacakmış gibi duran da bir film. O kadar anlamsız ki ya nolurdu bir narative derinleştirici öge olsa ama maalesef hiçbir şey yok buna dair. Nasıl oluyorsa sürekli hayatta kalan bir adamın intikam hikayesi ve bu çok anlamsız.  İnsan ölmesi zor bir varlık olabilir çoğu örnekte (tam tersi çok kolay ölen de olabilir bu arada) ama bu şartlar altında Glass bu kadar uzun yaşayamaz abi. Ayı zaten götünü başını her yerini parçaladı ölmedin, o kadar soğukta kaldın hipotermiden ölmedin, boğazın delik hava kaçırıyorsun ölmedin, 20 metreden atla aşağı düştün ölmedin, çiğ et yedin günlerce hiç bi bok olmadı, yaraların iltihaplandı hala ölmedin, fransız saldırdı ölmedin, kızılderili saldırdı ölmedin, kendi adamın saldırdı ölmedin en sonda kendin kara

  2003-2004, by Seiji Mizushima, 51B S01 B01 - Those Who Challange The Sun, by Kazuki Kakuta, 04.10.2003, 25min Özlemişim diyebilir miyim? Hayır kesinlikle diyemem ama yaşlanmışız be baba onu diyebilirim işte. Gözüme farklı gelen birkaç kısım var. İlk bölüm baya baya bir çiğ köfte gibi fırlatıyor bizi hikayenin tavanına ve yine aynı bir çiğ köfte misali yapışıyoruz tavana. 20 dakikada aslında çok derin olan meramını anlatıyor ama baya da bir; ulan nasıl oldu, nerde oldu, ne oldu gibi soruları da ateşliyor içerde bir yerde ki bunun sebebi konuyu derinleştirmeden kendini anlatacak bir alana sahip olamayacağı gerçeği. İlk dakikadan zaten bir bruh moment yaşadım, daha açar açmaz nereye düştük moduna girdim. Sonra bir anda 3-4 yıl geçmiş ve anlık olarak daha hafif bir olaya geçiyoruz ama o hikaye de pek hafif değil bunu hem aynı bölüm süresince hem de seri ilerleyince daha da bir fark ediyoruz. Diğer bir bruh moment da hızlı hızlı pek çok temel ögenin anlatılmaya çalışılması olabilir. Sonuç

  1998, by Valve, 13h, 01.07.2021 Benle yaşıt bu oyun hatta benden bir kaç ay büyük ve 22 yıl sonra kendisini ilk defa oynuyorum. Oyun mediumu göze alınınca 22 yıl gerçekten çok ama çok geçmiş bir döneme tekabul ediyor. Aradan sanki 6 yüz yıl geçmiş gibi bir fark var bugünle bu çok büyük bir olay ama aynı zamanda benim 22 yıl ileriden bir görüşle bu oyunu tecrübe etmem demek çünkü geçmişin yargılarıyla kalmam imkansız. Bu yüzden her ne kadar çok etkili bir oyun da olsa genel kanının aksine çok çok iyi bir oyun olduğunu düşünüyorum. Kesinlikle iyi bir oyun ama Citizen Kane gibi de bir oyun. Bugünün şartlarıyla bakınca nasıl 100'ler 10'lar aldığını kafamda tam oturtamıyorum. Daha doğrusu anlıyorum ama ben o gözle bakamıyorum. Zaten benim puanlamam da bambaşka temeller üzerine kurulu o gözlükleri takmama bir engel de bu sayılabilir.  Diğer insanları anlamakla birlikte bana bu kadar büyük bir etki yapmadı oyun. Herhangi bir seriye yapılabilecek iyi  bir başlangıç ama hiç özel hisse

  21.05.2021, by Hideaki Utsumi, 0:04 Şimdi dışardan bakınca buna da yazı yazılır mı gibi gelebilir ama bi dinleyin. Çok değil 1,2 ay önce ortaya çıkan bu meme birb'ümüz çok hızlı şekilde kabul gördü ve hemen internet alemine adapte oldu. Kanal bir anda yükseldi, video 1,5 milyon izlendi onlarca farklı ve komik versiyonu çıktı. Bunların hepsini 5 saniye uweuweuwe diyip kameraya bakan bir kuş yaptı. İnsanların komik buldukları şeylere karşı olan tutkuları gerçekten inanılmaz geliyor bazen. O kadar yaratıcı versiyonları izledim ki bazılarını ayakta alkışlarsın öyle iyi işler ve bu tutkunun sadece tekrar üretim değil dolaşımda da var olması, farklı farklı platformlarda milyonlara ulaşması korkutucu.  Memeability ya da memeleşebilme potansiyeli gerçekten çok ama çok büyük bir güç barındırıyor. Yeni ve eski tüm medyaların güç olarak o kadar önündeler ki kontrol edilmesi imkansız, oluşturması çok rastgele ve beklenmesi çok manasız şeyler. Son dönemde tonlarca meme olmaya çalışan reklam i

  1984, by Alexander Keewatin Dewdney, 05.06.2021 Sanırsam önce aynı türden diyebileceğimiz ve bu türün kurucularından olan Flatland'den daha iyi ve daha derin bir kitap olduğunu söyleyerek başlamalı. Kitabın en karakteristik özelliği bir profesörün yazması ve  pek çok diğer profesörün de yardım etmesinde yatıyor. Bu kadronun etkisi kitabın hem teknik derinlikli kısımlarında kendini gösteriyor hem de edebi eksiklik olarak da negatif şekilde kendini gösteriyor. Edebi eksiklik burada tam bir negatiflik olarak algılanmasın daha çok bahsettiğim şey edebi olarak bir mükemmelliğin ön planda olmaması ve daha mühendis kafasıyla yazılmış olması. Bir şeyi anlatmak yerine daha çok göstermeye ve teknik detaylandırma çabası daha ön planda. Genel olarak göstermek istediği şey bu iki boyutlu dünya ve içerisindeki fizik, teknoloji, biyoloji gibi mantıklı hayalleri. Gerçekten detaylı bir evren gösterdiği ve içindeki dinamiklerin de detaylı gösterildiği kesin fakat edebi kısımda kitap ya beni ıskala

  1978, by Steve Binder, David Acomba 1h37m Kaotik, boktan, müzikal Star Wars. Öncelikle şaşırdığım şeyi yazarak başlayayım. Baya baya Boba Fett var bu specialda. Farklı çokça karakter var ama bu daha bir farklı veriliyor. Sanki sonraki ürünlerde daha önemli işlenecek gibi bir giriş havasında yaklaşılmış ve kötü de değildi. Beni en çok şaşırtan şey oldu. Tamam Boba Fett bir yerde eninde sonunda çıkacaktı ama burada karşılaşmak baya garip oldu.  Bu kötü olmayan tek kısımdan sonra gelelim filme. Hatta özellikle ilk 10 dakikasına. Aga adamlar 10 dakika boyunca Wookie bağırışı izlettiler bize. O kadar absürttü ki krize girdim film başlar başlamaz. Hayır absürtlükler de hiç bitmedi film boyunca ama bu başlı başına bir alan. Filmin geri kalanından bambaşka bir seviyede. Zaten filmin genel olarak aşırı anlamsız bir, bir araya getirilme çalışması var(edit yani). Sürekli bir müzik sokma çabası, Leia'da gözüksün, Luke emmi sen de gel, haydi bir çırismıs mesajı verelim ama bu mesajı da anlama