Bitirdikten Sonra

by Bioware, 2017, 18.07.2022 # Keşif Hissi / Her şey olma çabası / Single Player MMO / Angarya / Aşırı Çok özür dilerim bu oyuna daha fazla devam edecek gücüm yok. Bir süreliğine oldukça eğlendiğimi söyleyebilirim fakat bu oyun gereksiz fazla, çok kalitesizce fazla, insanı yorup bitirecek derecede fazla. Bu fazlalığı bir şekilde hikayeye, evrene bağlamış ama oynanışa hiç bağlayamamış. Sürekli olarak çok büyük bir MMO oynuyormuşum gibi hissettim oyun boyunca. İstisnasız her iş angarya, her vault, her gezegen, her sitem, her görev. Önemli önemsiz çok fazla görev, çok fazla düşman, çok fazla npc, her şey çok fazla. Mental olarak bittim ve daha oyunun neresindeyim en ufak bir fikrim yok. Oyunun başı mı sonu mu ortası mı kaç görev daha kaç karakter daha kaç gezegen daha var en ufak fikrim var ve aşırı korkutuyor bunu bile bilememek öngöremiyor olmak. Yalan yok keşif hissini iyi veriyor ama tek başına keşif hissiyle de bir noktaya kadar gidilebiliyor. En basitinden bu kadar saat oynamaya rağ

  by Philip Pullman, 2014, 23.08.2022 Güzel bir kısa hikaye. Resimde ve etrafında olan bitenler hakkında hiçbir bilgi sahibi olmama rağmen verilmek istenin his ve duyguları aldığımı düşünüyorum. Kısa bir hikaye olması hasebiyle dünya hakkında bilgi vermesini hiç beklemiyordum ama kısalığına rağmen bir önceki kitaptan daha açıklayıcı buldum. Farklı evrenler ve onlar arası sızıntılar, insanlara bağlı hayvan suretinde ruhlar. Aslına bakarsak bu hayvan suretindeki ruhlara benzer bir konsepti bu seriye başlamadan önce ben de benimsemiştim. İnsan karakterlerini, huy ve davranışlarını değişik hayvanlara sembolize ettiğim oldurdu örnek köpek balığı insanlar daha paraya tapan insanların açıklarını kollayan ve bunu sırf kötülük olsun diye kullanan karakterler. Bunun daha derin ve farklı bir versiyonunu bir kitap serisi olarak görecek olmak beni heyecanlandırıyor.  71 23.08.2022

S02-B01 A Grain of Truth by Stephen Surjik, 17.12.2021, 1h3min Bu bullshittery'yi seviyorum ya. Orta çağ, büyüler, canavarlar, dedektiflik ve bununla harmanlanmış ama iyi ama kötü etik, duygusal ve mantıksal falan filanlar diziyi daha doğrusu seriyi çok özel kılıyor. Dizi de ne oluyor ne olacak evrende ne olup bitiyor falan çok umurumda değil bana bu yukardaki şeyi bir şekilde hissettirsinler yeter. Mesela Yenefer'gile kim saldırdı hiç umurumda değil. Acaba sırf bu yapıyı sevdiğimden mi dizi güzel geliyor yoksa dizi harbiden güzel olduğu için mi bunun cevabını bilmiyorum.  83 19.08.2022 S02-B02 Kaer Morhen by Stephen Surjik, 17.12.2021, 58min Eskel'e ayıp edilmiş, Vesemir'e ayıp edilmiş, Leshen'lere bile ayıp edilmiş yani anlaşılan bu bölüm tarafından seriye ayıp edilmiş. Bu adamlar böyle adamlar değiller, hele Eskel buradaki adamın motamot zıttı. Tabi benim tanıdığım adamlar oyundan gelen adamlar kitaplarda falan Eskel böyleyse dediklerimin pek bir anlamı yok ama o

  by Natuk Baytan, 1976, 1h17min Sona bak aq. 76'da sıçsam onu da izlerlermiş. Yine de eğlenmedim diyemem... ama eğlendim de diyemem... ne desem olmayacak en iyisi bazı şeyler bu kadar oluyor demek.  42 19.08.2022

  by Mark Lobatto, 2018, 20min Kısa filmler için biçilmiş kaftan; demans ve birinin ölümü sonrası hissedilen duygular. Neden iyiler çünkü çok kısa zamanda çok derin ve komplike şeyler anlatırlar. Birini kaybetmek her zaman derin duygusal tepkimelere sebep olur ve hem sunulması hem de izleyici tarafından alınması derinliğine rağmen oldukça kolaydır. Kalbe çok yakın olduğundan en küçük mevzu bahsi can yakar ve duyguların akmasına sebep olur. Demans ya da Alzheimer mı bu filmdeki tam bilmiyorum farkını ama hem resmedilenin hem de resme bakanın aklı ve mantığıyla oynar, anlatılanları bağlamdan koparır, karakter üzerinden zamansal kırılmalar yaşatır, karakterin farklı kişiliklere bürünmesinin önünü açar ve bunu da olabilecek en meşru ve gerçekçi şekilde, çok kısa zaman zarflarında yapar haliyle oldukça kullanışlıdır. Seyirci açısından da bu durumda olmanın acizliği ama aynı zamanda bir şeylerin hatırlanması süreci yine duygu akışına yardımcı olur. Udo'nun her şeyin farkında gibi göründü

by Philip Pullman, 2008, 17.08.2022 Doğruya doğru seriye başlamak adına çok doğru bir kitap değil belli ki. Bir anda bir şeylerin içine atılıyorsun ve ne olduğunu, dünyayı falan pek bilmediğin bir durumda kalıyorsun yani pek çok açıdan bir giriş kitabı olmak adına yanlışları var. Bu kitabın genel perspektiften değerlendirmesi tabi bana kişisel olarak gelince ben bu içine atılma durumu beğendim en azından yadırgamadım. Girişler her zaman bir açıklama yapmak zorunda değiller, bazen okuyucuya kıvılcım olacak şeyler de bir giriş adına oldukça işe yarar, seriyi okumaya motive eder. Bu serinin ilk kitabı değil haliyle bir giriş değil fakat oldukça motive edici bir kitap. Şu an itibariyle farklı türden hayvanların insanlara bağlı olduğunu, ırkçılık olduğunu, türlü türlü düzeylerde savaşlar olduğunu, şiddetin dünyada hakim olduğunu ve dünyanın bu kitapta gösterilen kısımdan daha büyük ve kompleks olduğunu biliyorum. Bunlar beni meraklandırıyor. Okumaya motive diyor. Oldukça kısa bir hikayeden

  by Andrzej Sapkowski - trl David French, 1992, 04.03.2023 # Yatmadan bir çift laf. Bounds of Reason çok iyi hikaye. Geralt'ı Geralt yapan neredeyse her şeye değinen çok ama çok başarılı bir hikaye. İki farklı türün, iki farklı Witcher'ı, iki farklı hayatı anlamlandırma çabası ve bunlardan ejder olanı Geralt'a o eksikliğini hissettiği anlamı vermeyi başarıyor. Geralt'ın bir çocuk istemediği halde Child of Surprise istemesi ( kural olan değil çünkü çocuğu ayan beyan biliyor), sonra bunun üzerine hiç gitmemesi, sonra bunu kovalaması sonra yine kovalamaması bu seride anlamakta en büyük sorun yaşandığım kısım. Önce bu evrenin en büyük gücü Destiny, sonra Destiny'den kaçış, sonra bulunan bir amaç üzerine hem Geralt hem de Yen'in farklı bir perspektif kazanmaları. Hikayeyle alakalı tek sıkıntım ve genel olarak Yennefer ile olan en büyük sıkıntım tam bir hırs piçi olması, neyse ki hikayenin sonunda biraz yavaşlıyor. Yen'in bazı konularda gözünün dönmüş bir hale ço